Geschiedenis St. Stefanus

De geschiedenis van onze groep (1960-2000)

In dit verhaal zult u geen namen vinden, de kans is anders namelijk groot dat iemand van de vele tientallen mensen wordt vergeten die zich voor de groep heeft ingezet. Wij zijn ieder van deze mensen in de afgelopen 40 jaar dankbaar, net zoals wij iedereen dankbaar zijn die zich nu voor onze groep en dus voor de jeugd inzet. Eind jaren vijftig had een aantal mensen het plan opgevat om binnen de Mariaparochie een verkenners groep te beginnen.

Scouting Nederland als zodanig bestond nog niet, de groep zou dus een onderdeel van de Katholieke Verkenners beweging moeten worden. De start werd gemaakt, er kwamen leden en een eerste onderkomen was er ook:

De Herd, een barak achter in een tuin aan de Leenderweg waar tot dan toe een vrije jeugdbeweging had gezeteld. Bij de landelijke koepel van de Katholieke Verkenners beweging werd een aanvraag ingediend,die vlak voor kerstmis 1960 werd gehonoreerd.

Doordat de kerst voor de deur stond werd besloten om de groep een naam te geven die indirect met de kerst te maken had:

Tweede kerstdag is Sint Stefanus dag, de groep werd dus Sint Stefanus gedoopt.
Sint Stefanus was een van de eerste christelijke martelaren en werd door zijn tegenstanders gestenigd.

Het bloed dat bij die steniging vloeide werd als symbool overgenomen op onze groepsdas: rood.
De herkomst van de kleur geel was heel wat minder heroïsch: sommigen beweren dat de kleur zo mooi paste bij het rood, anderen beweerden dat je eraan kon zien wanneer hij in de was moest. Het zij zo.

In die eerste jaren groeide de groep gestaag,
met aanvankelijk alleen verkenners,
jongens van 11 t/m 15 jaar.
Later kwamen daar welpen bij, jongens van 7 t/m 11 jaar.

De behuizing aan de Leenderweg werd al snel te klein,
via de gemeente kon een stuk grond worden gepacht aan de rand van het Staats bos.
Het terrein lag om een heuvel, bestaande uit een oerbank, die de naam Wolberg droeg.

Met vereende krachten (ouders, vrijwilligers, leiding) werd een blokhut gebouwd die in 1965 feestelijk werd geopend.

De blokhut werd genoemd naar de nabijgelegen heuvel, de Wolberg.

Eind jaren zestig werd een nieuwe speltak aan de groep toegevoegd: de Voortrekkers, een voorloper van de latere Pivo’s. 
Deze ging de Joeri Gagarin stam heten, naar de eerste mens in de ruimte.

In 1973 vond een grote landelijke fusie van de drie grote koepels plaats:
de Katholieke Verkenners beweging, de Nationale Padvinderij en het Katholieke Meisjes gilde gingen samen Scouting Nederland vormen.

Naast het feit dat een groep nu gemengd kon zijn in geloof (protestant en katholiek) konden nu ook gemengde groepen ontstaan.
Het idee van meisjes-speltakken sprak aan binnen de groep, de consequentie zou wel zijn dat de blokhut te klein werd.

Na veel overleg, planning en onderhandelingen met de gemeente werd in 1977 besloten de blokhut te gaan uitbreiden.

Dat was hard nodig, want inmiddels had de groep ook een Kaboutertak (meisjes van 7 t/m 11 jaar) die tijdelijk in het Stationneke gehuisvest waren.

In september 1977 werd met man en macht begonnen met de verbouwing.
Wederom vonden vele ouders, vrijwilligers, staf maar ook leden hun weg naar de blokhut.

Door die bouw vonden enkele gebeurtenissen niet op de blokhut plaats: 
Sint Stefanusdag 1977 werd op het Hertog Jan College gevierd en de oprichting van onze rowan-afdeling (jongens van 15-17 jaar) vond in het zaaltje van de Mariakerk plaats.

In 1978 werd de groep verrijkt met een Gidsenvendel (meisjes van 11 t/m 15 jaar).

In datzelfde jaar konden alle speltakken hun programma’s draaien in de blokhut,
de bouw ging desalniettemin gewoon door.

In april 1979 was de bouw voltooid en nam de inmiddels verdubbelde groep haar drastisch uitgebreide behuizing in gebruik.

Het 20-jarig jubileum werd in 1980 in Luyksgestel gevierd, evenals nu was het thema toen ‘Landen en Volkeren’.

In datzelfde jaar werd de sherpa-afdeling (meisjes van 15 t/m 17 jaar) opgericht.
Onze groep was nu compleet, alle scouting speltakken waren vertegenwoordigd.

In de jaren 80 wonnen zowel verkenners als gidsen wedstrijden in het district en op landelijk niveau.

In 1985 werd op grootse wijze het 25-jarig bestaan gevierd op onze eigen blokhut en het inmiddels in gebruik genomen kampeerterreintje aan de Vest.

Ter ere van dit jubileum werd de uitkijktoren naast de blokhut opgericht.

De Bevers (jongens en meisjes van 5 t/m 7 jaar), de jongste loot aan de Stefanusstam, werd in 1985 opgericht.

Vermeldenswaardig is verder dat de blokhut in 1985 eindelijk werd aangesloten op het gas- en waterleidingnet,
wederom met hulp van vrijwilligers, leiding en leden.

In 1990 werd het 30-jarig bestaan gevierd in Vessem, de hele groep heeft zich toen per fiets daarheen verplaatst.

Wat er tot 2000 gebeurde was misschien ogenschijnlijk niet zo spectaculair maar wel belangrijk:

tientallen kinderen vonden hun weg naar de blokhut en hadden het grootste plezier.
Tientallen leiders en leidsters zetten zich geheel belangeloos in hun eigen tijd in voor de jeugd.

Mensen kwamen, mensen gingen en een aantal bleef.
Sommigen mensen die als kind lid werden zijn nu nog staf.

In 1995 werd het 35-jarig bestaan gevierd op onze blokhut.
De hele groep heeft toen meegedaan aan een grote ballonnenwedstrijd.

Eind jaren 90 zijn we begonnen met een stapsgewijze renovatie van de blokhut.

Wat valt er verder nog te zeggen?
Dank en nog eens dank voor al degenen die er in de afgelopen 40 jaar waren toen het nodig was.